Jedan običan blog post koji sam pročitala juče podseti me na jednu od stvari koji iz nepoznatih razloga ne postoje u našem novinarstvu i medijima.
To je full disclosure (kako bi se to kod nas prevelo? 'Potpuno otkrivanje' mi je previše višesmisleno..Neki predlog?)
Full disclosure in media refers to disclosing the interests of the writer which may bear on the subject being written about, for example, if the writer has worked with an interview subject in the past.
Kod nas se ovakva informacija nikada ne daje.
Te tako čitate o 'fantastičnoj' knjizi, iako je autor kritičarev kum, ili saznajete o 'posebno kvalitetnim proizvodima' nekog preduzeća iako je novinar u isto vreme i PR te kompanije, o harizmi nekog lokalnog političara od novinara koji je član iste partije/sestrić ili već nešto slično.
Potencijalni sukob interesa nije jedini povod za davanje dodatnih informacija.
To može biti i način način na koji je intervju rađen. Recimo, da li je on napravljen uživo, telefonom ili putem e-maila.
A evo i jednog šaljivog primera za full disclosure.
Pitanje transparentnosti ne tiče se, naravno, samo medija, već i načina funkcionisanja javnih institucija, rada političara i td. Ipak, kako je rad medija povezan sa svim sferama života, pozitivne promene u njima (od kojih bi ovo bila samo jedna), moge bi pozitivno uticati na podizanje svesti o značaju transparentnosti u radu.
No comments:
Post a Comment