Ili: Zašto je za novinara/novinarku bitno da se nađe na pravom mestu u pravo vreme?
Knjiga Emira Imamovića-Pirketa se na literarno-satirični način bavi temom tzv. bosanskih piramida (mada se mnogi ne slažu sa ovim skepticizmom), a preko toga životom ljudi u malom mestu, istinom i kvazi istinom, ulogom medija itd. Btw, evo i zvaničnog sajta projekta piramida.
Evo jednog od odlomaka gde se bavi medijima.
Svaki se posao čini lakšim nego što jeste kada ga drgi rade. Novinari su, recimo, ubijeđeni da urednici pametuju i kao puzzle slažu tekstove što ih oni pišu. Urednici, opet, vjeruju da je lakše napraviti radijski intervju s drvetom nego od tokova svijesti žurnalista složiti smislen tekst sa, barem, dragocenim poluinformacijama. Jozo Martinović je radni vijek potrošio na to da bude važan i da mu niko ništa ne može narediti. Uzalud. (...) Izlazili su, nije da nisu, njegovi izvještaji o svemu i svačemu, ali je za polovinu napisanog morao potrošiti dan da ubijedi nekoga kako je važno da javnost zna za krizu u, recimo, visočkoj ženskoj odbojci. Drugu polovinu je pisao pod prijetnjom otkazom i nakon što bi savio kičmu pred urednicima.
Jozu je, treba priznati, obasjalo sunce s istoimene piramide. Uredno je dobijao prostora koliko želi za razgovore i izvještaje, reportaže i fotoreportaže, priče iz davnina i novovremena epohalna otkrića.
Prethodni literarni intermeco je ovde.
No comments:
Post a Comment