Kao što znamo, svaka kriza može biti ili inspirativna, ili pogubna.
Pre nešto više od godinu dana - nakon decenija blagostanja - ekonomska kriza u kombinaciji sa bankarsko-finansijskim mutnim transakcijama je na Islandu zapretila kolapsom privrede i poverenja u institucije.
Ipak, zemlja se oporavila. A kriza dovela do nekih novih inicijativa, koje bi transparentnost podigle na najveći mogući nivo. Recimo, predlog zakona o slobodi medija koji se sada razmatra.
The proposal, the Icelandic Modern Media Initiative, combines in a single piece of legislation provisions from around the world: whistle-blower laws and rules about Internet providers from the United States; source protection laws from Belgium; freedom of information laws from Estonia and Scotland, among others; and New York State’s law to counteract “libel tourism,” the practice of suing in courts, like Britain’s, where journalists have the hardest time prevailing.
(...)
“Iceland could become an ideal environment for Internet-based international media and publishers to register their services, start-ups, data centers and human rights organizations,” reads the Web site, which explains the proposal and answers questions about it. “It could be a lever for the economy and create new work employment opportunities.”
***
O novinarima u Srbiji, njihovom broju, obrazovanju i drugome, neke podatke daje baza podataka NUNS-a , o kojoj je ovih dana pisao i list Danas. Priličnom nizak obrazovni profil svakako je direktna posledica kontinuirane nerešene krize koja se odnosi na ukupne uslove rada i plate i honorare u ovom sektoru. Vlasnici medija će teško videti izlazak iz krize ako budu radili sa prosečnim novinarima i urednicima, a tako će biti dokle god za one najbolje ne budu bili spremni da plate.