Aktivni građani: Mediji zajednice u Centralnoj i Istočnoj Evropi

U Budimpešti je u novembru održan AMARC forum:  Public Policies and Media Pluralism: The Future of Community Radio in Central and East Europe.

Napisala sam tekst o ovom događaju:


The 43-year-old Student Radio of Ljubljana. The women-run Forum TV in Prijepolje.  The partly audience-funded popular radio station in Budapest. The Milan-based Radio Popolare.

Although based in different parts of Europe, they share the common sphere of the ommunity media sector. They face stiff competition from public and private broadcasting channels. Their voices maybe small but they are a socially important part of the ever-changing media world.

To je uvodni deo. Ostatak je na sajtu Think Brigade.

Fanzini - Društvene mreže Novog talasa...

... i drugih pojava u drugoj polovini XX veka










Izložba Poslednja mladost u Jugoslaviji završena je juče u Muzeju istorije Jugoslavije. Bavila se muzikom i društvenim kontekstom (uključujući politiku, kulturu, sport) u periodu od 1977. do 1984:

Izložba Poslednja mladost u Jugoslaviji bavi se produkcijom omladinske alternativne pop kulture u SFRJ krajem sedamdesetih i početkom osamdesetih godina 20. Mladi autori, ohrabreni slobodama koje je osvojio pank pokret, uvode nove forme izražavanja i delovanja u kulturu. Novu nezavisnu muzičku scenu prate fanzini, omladinska štampa, ali i oficijelni mediji, poput Radio televizije Beograd. Oko muzičke scene se organizuje društveni život kao spoj koncerata, žurki, spontanih umetničkih akcija, tribina... Uradi Sam princip gotovo da briše razlike između publike i izvođača - kroz improvizaciju i eksperiment nastaje bogata produkcija flajera, postera, audio kaseta, stripova, slika, fanzina i časopisa.

Bitan fenomen tog perioda bili su fanzini, publikacije nastale po principu do-it-yourself, često vezane za muzičku ili umetničku grupu, mada su kreativne ličnosti iz različitih sfera bile često povezane u projektima, u isto vreme i tvorci i publika: muzičari, pisci, fotografi, kreatori, novinari..
Zanimljiva pojava 80ih bio je i časopis Izgled. O njemu su govorili nedavno i autori ove izložbe za Blic.


Takođe, tekst o Izgledu objavljen je u Blicu i 2007.

Između ostalog se kaže:

Ceo koncept „Izgleda“ bio je baziran na novom životnom stilu urbanih momaka i devojaka koji se noću zabavljaju, a danju uglavnom spavaju ili smišljaju neke neverovatne konceptualne umetničke akcije. U časopisu je bilo pregršt fotografija lokalnih faca sa žurki, mladih i dekadentnih nastavljača pop filozofije Endija Vorhola. Urednik Vlaja Jovanović nikada nije ni skrivao da mu je Vorhol najveći idol i na određeni način je koncipirao „Izgled“ kao Vorhol svoj slavni „Intervju“. Intervjui su bili vorholovski opušteni.

Za one koji bi da više saznaju o društvenim pokretima kod nas od 1968. pa do danas (uključujući i period Novog talasa, preporučujem ovu zanimljivu studiju)

Neki od glavnih protagonista ove izložbe i tog perioda, viđeni i juče na izložbi, preselili su se kasnije u teme obrađene Izveštajem o medijima, ali to je već neka druga priča.

I, da, izložba je završena juče, a danas je proglašen dobitnik NIN-ove nagrade. Ove godine to je Slobodan Tišma, još jedan od protagonista Novog talasa i još štošta.

Društvene mreže i građansko društvo

Prošlog petka učestvovala sam na konferenciji 'Minorities and New Social Media' koju je u Flensburgu (Nemačka) organizovao European Centre for Minority Issues - ECMI.

U tekstu koji pišem za jedan magazin biće više detalja o konferenciji, ovog puta .ppt deo moje prezentacije o nacionalističkim grupama i seksualnim manjinama u Srbiji na Internetu (Civil Society in Serbia in the Mirror of Social Networks and Community Media) i o web akcijama koje pokazuju da građanskog društva ima, makar se i samo sporadično primećivalo.

/Serbia, social networks, Facebook, Twitter, minorities/

/social networks, civil society, Serbia/

Radio Favela

Da li ste znali da o medijima zajednice postoji igrani film?

Film se zove Uma Onda No Ar (Something in the Air). Njegova tema je brazilska community radio stanica - Radio Favela.

Siže filma u najkracem:

"Based on the true story of four friends who decide to install a communal pirate radio station called Rádio Favela in a shanty-town, to give voice to the outcasts' complaints."

Malo duže objašnjenje (iz knjige: Understanding Alternative Media):

The film offers a romanticized and celebrative narration of the authentic history of Rádio Favela, which broadcast in the slums of Belo Horizonte from 1980. The rather stereotypical filmic representation provides an exceptional insight into the core identity of alternative media, but at the same time it allows the complexities of this core identity to show through.

(...)

In Radio Favela, the radio station is clearly embedded in the community of the favela, it is portrayed as a civil society alternative to the state-controlled mainstream, and it is shown to be part of a societal (rhizomatic) network.

(...)

In the filmic narration of Rádio Favela’s history we see how the mainstream political system becomes fearful of the radio station... and eventually grants it legal status as educational radio (in February 2000...)

Na drugim mestima slične radio stanica takođe postoje, neke uspešno rade i nagažuju zajednice na raznim društveno korisnim projektima (muzičkim i drugim). Evo jednog teksta iz Independenta na tu temu.

I malo muzike AfroReggaeDigital:

U Japanu se menjaju načini komuniciranja

Usled svih katastrofalnih događaja u Japanu tokom prethodnih nedelja, mnogi od savremenih sredstava komunikacija postali su nedostupni. Zbog toga su građani prinuđeni da se okrenu nekim alternativnim i starijim komunikacionim kanalima.

Evo nekoliko odlomaka iz teksta Njujork Tajmsa:

In a technology-crazed nation where many people were glued to cellphones and accustomed to the Internet’s nearly instantaneous access to information, being cut off has proved disorienting and frightening. Many local governments in the hardest-hit areas, desperate to reach residents with important emergency information, have reached into the past for more tried-and-true means of communication, including radios, newspapers and even human messengers.

(...)

Throughout the country, people have turned to low-tech alternatives in their sometimes frantic search for news of loved ones in quake-affected areas. They have posted notices on bulletin boards and recorded tearful pleas on television. Even in Tokyo, normally a high-tech showplace for the nation, residents have turned to improvisation.

(...)

“In a disaster, radio has been the best way to get real-time information,” said Mr. Hashimoto, a 56-year-old magazine editor who said he had long dreamed of starting a radio station. “All you need is a hand-held receiver and batteries, or a car radio.”

(...)

Many shelters are also printing their own mini-newspapers. In his free time, Katsutoshi Maekawa, a city employee who works at the Sokei Elementary shelter, produces the Sokei Community Daily, a one-page newsletter that tells refugees here about events at the shelter and surrounding neighborhood.

Mediji zajednice u Hrvatskoj

U Hrvatskoj je održan još jedan skup o stanju neprofitnih medija. (O prethodnom sam pisala ovde):

Hrvatska za razliku od većine zemalja EU ima tek 6 neprofitnih radijskih postaja i niti jednu televizijsku. Zašto su mediji koji proizvode javnu vrijednost zanemareni i kako dalje?

Baš kao i u brojnim drugim slučajevima, neprofitne medije u Hrvatskoj prate relativno dobri zakoni, no čini se da tu prestaje sve ono dobro što možemo reći u ovoj priči. (...) Takozvani mainstream mediji su sve tabloidniji, no tiraže im neobjašnjivo padaju, pa se postavlja pitanje trebaju li komercijalni mediji postati neprofitni kako bi ostvarili profit. Ovom zgodnom doskočicom je predsjednik Hrvatskog novinarskog društva Zdenko Duka ukazao na svu zbrku hrvatskog medijskog prostora u kojem su neprofitni mediji, prvenstveno portali i radijske postaje, potpuno zanemareni.

Situacija je i sa mainstream i sa medijima zajednice vrlo slična i u drugim zemljama u regionu, Srbiji i Bosni i Hercegovini, o kojima sam već pisala.

O aktuelnim temama vezanim za medije trećeg sektora u Evropi, pogledajte u najavi Amarc konferencije koja će biti održana krajem februara.

/community alternative media, radio, web portals, Europe, Croatia, Serbia, Bosnia and Herzegovina/

Photo source

COMMUNIcation and COMMUNIty development

Bila sam vredna i napisala prvi tekst u 2011.

Izvor mi je bila knjiga Understanding Community Media, koju je uredio Kevin Howley.

Evo odlomka:

Participatory approaches proved to be invaluable for creating development messages that were culturally relevant and appropriate within a specific social setting. By incorporating indigenous knowledge and traditions into development projects, better understanding between development workers and local communities has been achieved. Also: Participatory communication provides local communities with a sense of agency and ownership of development projects. Participatory communication raises the community's awareness of its own resources and talents, likewise its ability to change at least some aspects of daily life.

Ostatak je ovde.

photo credit

Mediji zajednice u Bosni i Hercegovini

Nedavno je u izdanju Medija centra iz Sarajeva objavljena knjiga Komunikacija i zajednica: građani, mediji i lokalna uprava u Bosni i Hercegovini (urednik Tarik Jusić). Knjiga je dostupna online.

Meni je najzanimljivije bilo poglavlje: Radio zajednice u Bosni i Hercegovini: Mogućnosti i izazovi, koji su napisali Catherine Coyer i Joost van Beek, oboje iz Center for Media and Communication Studies - CMCS (Budimpešta).

U ovo poglavlju govori se o dozvolama za neprofitne medije koje su od ove godine uvedene u BIH, od pravnom, medijskom, društvenom i finansijskom okruženju za razvoj medija zajednice, kao i o voj vrsti medija u Evropi, i inicijativama različitih institucija da se oni ojačaju.

Posebno je interesantna analiza nekoliko slučajeva radio stanica koje posluju sa komercijalnim dozvolama a ispunjavaju različite društvene funkcije karakteristične za medije zajednice.

/Community media radio stations Bosnia and Herzegovina/

Beleška # 3

Prema podacima AGB Nilsena, najgledaniji TV program u Srbiji u poslednjih 7,5 godina bio je prenos sahrane premijera Zorana Đinđića, koji se emitovao na deset najvećih TV stanica, a koji je gledalo skoro 89 odsto građana.

Slede razne domaće TV serije, final epesme Evrovizije u Beogradu 2008, neki politički i sportski događaji, kao i reailty programi. Više u svemu u Danasu.

***

Moj tekst o ulozi community medija u razvoju (The Role of Community Media in Development), kao i o održivosti (društvenoj, institucionalnoj i finansijskoj) je na sajtu Th!nk3 blog takmičenja.

Mediji zajednice i umetnost

The Community Media Association iz Velike Britanije koordinira u periodu 2010-2012 Strategiju povezivanja medija zajednice i umetnosti u ovoj zemlji. Ceo program sprovodi se uz pomoć Ats Council England.

Mediji zajednice (koji uključuju radio i TV programe, nezavisnu filmsku produkciju, kao i različite oblke stvaralaštva na Internetu) su po svojoj prirodi mediji u kojima pripadnici zajednice učestvuju u kreiranju sadržaja i upravljanju samim medijem. Zajednice mogu biti lokalne, vezane za pripadnike različitih manjina ili za određena interesovanja. U UK je prethodnih godina dosta urađeno na razvoj ovog medijskog sektora koji stoji između javnog servisa i privatnih medija.

Sa druge strane, osim umetnosti koju stvaraju profesionalci i koja se vezuje za velike institucije (izdavače, muzeje, koncertne dvorane i sl.), postoji izrazito dinamičan amaterski umetnički život.

Više od polovine odraslih stanovnika UK uključeno je u amatersko umetničko ili zanatsko stvaralaštvo. To je stvaralaštvo kojim se ljudi bave kako bi se samousavršavali, kao i zbo zabave i novih kontakata. U zemlji postoji više od 57 hiljada amaterskih umetničkih grupa koje kreiraju pozorišne predstave i opere, festivale i koncerte, izložbe, radionice i časove različitih vrsta. Amaterske grupe postoje u skoro svakoj lokalnoj zajednici. To su skoro sve organizacije koje su osnovali i koje finansiraju sami članovi, nezavisne od lokalne i državne administracije.

Cilj pomenute Strategije je da ova dva dinamična sektora poveže, odnosno da mediji postanu platforma, producent i partner umetnosti, posebno one koja nastaje u (lokalnoj) zajednici na amaterskoj bazi.

Mediji zajednice i umetnost imaju neke zajedničke odlike: Pružaju ljudima okvir u kome mogu da se okupe i u zajedničkom ambijentu, istražuju svet oko sebe i predstave svojoj publici važne aspekte ljudskih života u savremenom okruženju, kaže se u tekstu Strategije. Dodaje se da se otvorena, transparentna i na zajednicu usmerena priroda i organizaciona struktura medija zajednice vrlo blisko uklapa sa pristupom mnogih umetničkih organizacija, posebno onih čiji je fokus amaterski i neprofitni. Zbog toga su njihov spoj i saradnja tako prirodni i logični.

I svakako mogu biti uzor mnogima.

Ceo tekst Strategije može se pročitati ovde.

Photo credit

Mediji građanskog društva u Srbiji

Dnevni list Danas objavio je danas tekst o medijima građanskog društva (ili: civilnog sektora, kako se zovu u našem Zakonu o radio-difuziji) u Srbiji.

Vrlo lepo, s obzirom na to koliko se o toj vrsti medija kod nas malo zna.

Ipak, naslov teksta je loš: "Bez profita 26 medija". Kao što i ovaj list zna, medija bez profita u Srbiji je mnogo više. Ovi su, za razliku od ostalih, koncipirani kao neprofitni.

U tekstu se, između ostalog, kaže:

U Srbiji postoji ukupno 26 medija civilnog sektora, odnosno 20 radio stanica i šest televizija koje zadovoljavaju specifične interese pojedinih društvenih grupa, rečeno je Danasu u Republičkoj radiodifuznoj agenciji (RRA). Prema Zakonu o radiodifuziji, osnivači ovakvih radio ili televizijskih stanica mogu biti neprofitne organizacije civilnog društva, kao što su nevladine organizacije i udruženja građana.

Stanice civilnog sektora, kako objašnjavaju u RRA, mogu da se osnivaju samo za lokalno područje, a dozvola im se izdaje nakon učešća na raspisanom javnom konkursu za željenu zonu servisa, ali bez obaveze plaćanja naknade za emitovanje programa.

***

Kad smo već kod medija zajednice, evo i informacije o otvorenom konkursu za njih:

MIAMI (Feb. 1, 2010) The John S. and James L. Knight Foundation is accepting applications from community and place-based foundations seeking to fund news and information projects. The deadline for the Knight Community Information Challenge, a matching grant program, is March 8. Applications can be submitted at www.informationneeds.org.

Invitation for community media researchers

Although this blog is in Serbian (there is Google Translate button on the right), I will use the second anniversary to skip this rule and launch an invitation in English.

As I am in the process of preparing PhD thesis with the topic: Community Media in Europe and the Possibilities of Adopting Good Practices in Serbia, I would like to kindly invite researchers in the field who land here to contact me with: links, examples of media outlets or of relevant country policies, questions, information about seminars, conferences or fellowships...

In short, anything that could facilitate and enrich my research, and add some additional perspective, insight and idea. (Alternatively, you could send some good food recipes, they are useful too*).

My contact address is: larisa[dot]rankovic[at]gmail[dot]com

Thanks.

Zajednica i radio

O medijima zajednice, ili medijiam građanskog društva pisala sam više puta, malo konceptualno, malo na primerima.

Iz jednog izveštaja o raspravi održanoj u Hrvatskoj na temu zašto i kako pomoći ovakvim medijima (primetite da kod nas nema ni tih medija ni pomoći ni rasprava) našla sam zanimljiv deo o primerima medija zajednice u Velikoj Britaniji:

[community radio] može funkcionirati sasvim lokalno, poput onog koji radi samo u vrijeme teniskog turnira i u sklopu teniskog kompleksa u Wimbledonu, ili pak periodički, kao Radio Ramadan koji tijekom svojeg svetog mjeseca slušaju muslimani. Na sjeveru Engleske postoji i nekoliko postaja koje emitiraju isključivo za treću dob, a program čine, na primjer, penzioneri koji čitaju dnevni tisak za one koji više ne mogu sami ali još uvijek čuju, dok se u podlozi smije vrtjeti samo glazba napisana prije 1950. godine. No, postoje i slični korisni programi za nešto mlađu populaciju, s jednako blagotvornim učinkom. Radijska postaja 11 FM u Leedsu, na primjer, tvrdi da je samo mjesec dana nakon uvođenja programa za mlade u tom području stopa kriminala pala za trideset i tri posto.

Postavlja se (retoričko) pitanje: Da li su građani u Srbiji ili Hrvatskoj baš toliko zadovoljni svojim komercijalnim i državnim (tzv. javni servis) medijima da im ne trebaju mediji građanskog društva?

photo credit

/community media, alternative media, Serbia, Croatia, UK/

Hrvatska: Skup o neprofitnim medijima

Prošlog meseca u Zagrebu je održan skup Važnost i uloga neprofitnih medija. (Naslov sličan mojoj prezentaciji na BlogOpenu: Odlike i značaj medija građanskog društva. Što samo pokazuje koliko su obe zemlje u ranoj fazi razvoja ove vrste medija, kad se još uvek objašnjavaju osnovni pojmovi i društvena uloga)

Ovaj okrugli sto organizovao je portal kulturpunkt.hr u saradnji sa portalima booksa.hr, cunterview.net, h-alter.org, teatar.hr i zamirzine.net.

Izveštaj o ovom skupu prenele su i E-novine (tekst preuzet sa H-alter portala).

Jedan od zaključaka skupa je ono što je rekao Hajrudin Hromadžić, docent na grupi za sociologiju Filozofskog fakulteta u Zagrebu:

Tako Hromadžić neprofitne medije vidi kao one čija je uloga pisati i govoriti objektivno, nuditi poziciju drugačiju od opće prihvaćene i otvarati kritički uvid te stvoriti prostor u kojem sadržaj nije podređen formi, već upravo suprotno - forma sadržaju. Kao prednost internetskih medija istaknuo je mogućnost neposrednog sudjelovanja korisnika, odnosno participativnost.

Iako to nije bio cilj, svi izveštaji navode da se najveći deo rasprave vodio o tome kako finansirati neprofitne medije.

Situacija sa ovom vrstom medija u Hrvatskoj je takva da za sada nije mnogo urađeno da se oni podrže, ali postoje već neke inicijative (koje bi tek trebalo da daju rezultate) - uključujući izmene Zakona o elektroničkim medijima, plan da se deo od pretplate za HRT izdvaja za neprofitne medije, kao i aktivnosti u okviru Nacionalne zaklade za razvoj civilnog društva.

Sve ovo, kao i sama činjenica da je ovakav skup, posvećen isključivo neprofitnim medijima, uopšte održan, daje Hrvatskoj prednost u odnosu na Srbiju kada je ova sfera medija u pitanju.

Bilo bi dobro da to bude povod da se javnost - iz oblasti medija i civilnog društva, kao i nadležni za medijsku regulativu, na neki način ugledaju na Hrvatsku, kao najbližeg suseda. Slučaj Mađarske, u kojoj su mediji zajednice među najrazvijenijima u Evropi, bio bi još bolji kao uzor.

EU, novi mediji, građani, mediji građanskog društva

Evropske institucije, koje su godinama bile poznate po svojoj nekomunikativnosti sa građanima i korišćenjem složenih birokratskih procedura za prenođenjem svojih odluka i debata, počele su da se menjaju. Takav je slučaj sa Evropskom komisijom, a ovom trendu priključuje se i Evropski parlament.

Danas 17. septembra piše:

Novi predsednik Evropskog parlamenta Jirži Busek dao je sebi zadatak da učini instituciju na čijem je čelu više prijateljski nastrojenom prema internetu, kao i da udahne život u debate u izuzetno dosadnom zakonodavstvu EU. Busek je sa svojih 69 godina sve osim tipičnog dekice koji uživa u penziji, kažu politički posmatrači. On nije samo prvi građanin istočne Evrope na čelu institucije EU, već je snažan zagovornik upotrebe novih medija za povezivanje evropskih građana sa političkim životom u Briselu i Strazburu (...). U svom inauguracionom govoru Busek je govorio o potrebi za „širom upotrebom novih tehnologija“ kako bi političke debate mogle da se vode širom EU. „Birači moraju da znaju kome daju glasove u evropskoj dimenziji“, rekao je i obećao da će obezbediti pristup na satelitskim i veb kanalima ne samo plenarnim sednicama, već svim radovima Parlamenta.

Evropski parlament je, takođe, prošle godine usvojio rezoluciju o pomoći medijima građanskog društva. U studiji pripremljenoj na zahtev Evropskog parlamenta („The State of Community Media in the European Union“) navodi se da mediji zajednice predstavljaju vrlo dinamičan i raznolik deo medijskog pejsaža Evropske unije. Ipak, malo je podataka o dometima ovog sektora, njegovim potencijalima i statusu organizacija medija zajednice u EU članicama. Istraživanje sprovedeno širom EU donosi zaključak da je razvoj medija zajednice trenutno u momentumu, kao i nastojanja sektora da se angažuje na evropskom nivou. Ovaj sektor značajan je za ostvarivanje raznolikih ciljeva koje EU ima u svojoj agendi i inicijativama. Među njima su i doprinos u ostvarivanju medijskog pluralizma i medijske pismenosti, potencijal da EU poveže sa lokalnim i regionalnim zajednicama, i da promoviše dijalog o različitim temama značajnim za funkcionisanje EU.

Nadajmo se da će evropske inicijative stići i do onih koji kreiraju medijski ambijent kod nas.

Uloga (aktivnih) građana je da ih na to podstiču.

Photo credit

/European Union, communication strategy, community media/

Downtown Community Television

Posle Internet i radijskog, evo i jednog TV primera medija zajednice.

Downtown Community Television nalazi se u Njujorku. (Wikipedia tekst o DCTV. O ovom i drugim sličnim medijima i u ovom tekstu).

Osnovana je 1972. godine i jedna je od najpoznatijih institucija ove vrste u Americi.

Od samog početka fokus ove stanice je da omogući marginalizovanim grupama i pojedincima pristup TV produkciji. Osnivači su imali na umu potencijal videa da pomogne aktivnostima usmerenim ka dobrobiti zajednice i da olakšaju komunikaciju među kulturama u etnički i rasno šarolikim susedstvima donjeg Menhetna.

Radeći sa imigrantskim grupama i community aktivistima, DCT se bavi nizom bitnih lokalnih tema: Smeštajem, zdravstvenom zaštitom, obrazovanjem, radom u teškim uslovima, upotrebom droga, nasiljem - Sve ono što je utiče na radnike i imigrantske zajednice, ali o čemu mainstream mediji retko izveštavaju.

DCT takođe organizuje medijske obrazovne programe za mlade, koji im omogućavaju da stvore svoje javne sfere i da se bave onime što njih interesuje i muči, čemu se nadaju i čega se plaše.

/community media, alternative media/

Jedan radio u Bretanji

Još jedan primer medija građanskog društva (medija zajednice).

U srcu Bretanje, u zapadnoj Francuskoj (selo St. Nicodeme) nalazi se Radio Kreiz Breizh. Naziv radija znači "u središtu Bretanje", a smešten je u staroj školskoj zgradi. Program se emituje 24 sata na dan od 1984. godine, na potpuno nekomercijalnoj osnovi.

Subvencioniše ga oko 50 opština u regiji, kao i regionalna i državna vlast.

Postoje dve zaposlene osobe sa punim radnim vremenom i oko 10-15 volontera. Oni rade od osam ujutro do šest popodne.

Tokom večeri i noći pušta se unapred pripremljena muzika, ali ne rok i pop, već muzika iz regiona, tradicionalna francuska muzika i klasika.

Tokom podneva i popodneva emituje se glavni deo programa koji se zove "kako živimo u Bretanji".

On se sastoji od živog programa i snimljenih priloga o dešavanjima u regiji: U školama, na pijacama, izložbama, festivalima.

Ceo program je na bretonskom jeziku, odnosno na jednom od njegova četiri dijalekta.

Bitan deo programa čine i prilozi i portreti ljudi iz ove oblasti, emisije o kuvanju, sa gostima, kao i pevanje, sviranje, priče i anegdote.

Program "Kako živimo u Bretanji" izražava cilj radija: Da oslikava i promišlja, i da bude deo svakodnevne i popularne kulture, ugrožene jednoobraznom kulturom komercijalnih radio stanica.

Ceo izvorni tekst o ovoj i drugim sličnim radio stanicama u Evropi je ovde.

Cafebabel.com

Jedan od primera medija građanskog društva na internetu koji sam pomenula na BlogOpenu je primer koji navodi studija Evropskog parlamenta: Cafebabel.

Ovaj portal, koji sebe definiše kao "the first pan-European online newsmagazine", svoj sadržaj objavljuje na šest jezika (engleskom, španskom, francuskom, nemačkom, italijanskom i poljskom). Sedište je u Parizu, a postoji još 20 lokalnih timova u gradovima Evrope. Uključeno je više od 450 volontera (pisanje, uređivanje, prevođenje...), a pomoć je dobio od Evropske komisije, Evropske kulturna fondacije i dr.

Knight Foundation dala im je ovog leta grant od 250 hiljada dolara za tehnički razvoj, povećanje interaktivnosti i biznis modela koji bi ovom sajtu omogućio dugoročni opstanak.

Reč donatora:

"Cafebabel.com shows the power of digital technology to start conversations," said Alberto Ibargüen, president and CEO of the John S. and James L. Knight Foundation. "It engages young, multilingual, multicultural people in finding new solutions to old problems."

Reč Cafebabel.com:

“Cafebabel.com’s 350,000 monthly visitors are a very unique audience: young, speaking several languages, well-educated, and present in all major European markets,” explains Alexandre Heully, Director of communication at Cafebabel.com. “Our challenge for 2009 will be to monetize our online community and develop targeted advertising possibilities for our partners.”

Puna informacija o ovoj saradnji je ovde.

***

Mislim da je ovo odličan primer stvaranja zanimljivog sadržaja, koji je u isto vreme i informativan i atraktivan, kao i dobar spoj donatorske pomoći sa vizijom ostvarivanja finansijske nezavisnosti. Nisam još uvek proučila kako je sve nastalo i kako su se tako organizovali i proširili, ali cela stvar deluje impozantno.

BlogOpen u Nišu je završen

BlogOpen je završen, utisaka je stvarno puno. Činjenica da se blogerke i blogeri iz raznih gradova Srbije i regiona već četvrti put okupljaju, bez ikakve zvanične organizacije koja bi stajala iza njih, da se skupovi održavaju svakog puta na različitom mestu, i da spajaju predavanja i druženja, meni je fascinantna.

Postavila sam svoju prezentaciju na SlideShare, IT događaji su o svemu veoma profesionalno izvestili - rečju i slikom, a biće i snimaka i izjava na e-tv.

Živahna internet scena at its best, ja bih rekla.

BlogOpen: Odlike i značaj medija građanskog društva

Početkom septembra se održava još jedan BlogOpen, ovog puta u Nišu.

Moja tema će biti "Odlike i značaj medija građanskog društva".

Ovde je lista ostalih predavača.

Mislim da će biti prilike da se čuje o različitim aspektima blogovanja i uopšte prisustva na netu, i da su godišnji skupovi blogerki i blogera već lepa tradicija koju mnogi drugi ne uspevaju da naprave uprkos budžetima, institucijama i interesima mnogo opipljivijim nego što ih imaju blogeri u svojim druženjima.